Poperinge
De schermutselingen tussen Ieper en Poperinge, het Mirakel van Onze Lieve-Vrouw van Sint-Jan, de evolutie van het spellewerken of kantwerken en het oorlogsverleden zijn maar enkele items uit de rijk gevulde geschiedenis van onze hoppestad.
Ook tal van Poperingenaars maakten bekendheid ver buiten de stad. Zo is er onder meer Dirk Frimout, die als eerste Belg onze stad vanuit de ruimte kon bezichtigen.
Voor het eerst kunnen wij het centrum van Poperinge met zekerheid situeren tijdens de eerste eeuwen van onze tijdrekening.
Het waren immers de Romeinen die tijdens de bezetting van onze streek een diverticulum (de zijweg van een heirweg) aanlegden van Cassel over Poperinge naar Aardenburg. Hoewel verschillende delen van deze weg tussen Abele en het centrum van Poperinge werden blootgelegd, bestaat er tot op vandaag nog discussie over het verdere tracé van deze weg: liep de weg via Woesten of via Elverdinge naar Steenstrate? Het belang van de heirwegen is zeker niet te onderschatten, vooral wanneer we bedenken dat alle handelstrafiek tot in de middeleeuwen over deze eeuwenoude wegen gebeurde.
Ook de Vleterbeek (Fleterna), schijnt in de Romeinse tijd niet onbelangrijk te zijn geweest. De brede vallei die de Vleterbeek heeft uitgegraven, wijst erop dat deze beek ooit een veel groter debiet had, dan dat vandaag het geval is. Tijdens de Duinkerke II-transgressie (ca. 300 na Chr.) mondde deze beek uit in de Noordzee en haar debiet werd derhalve mede bepaald door ebbe en vloed.
Feit is dat de Grote Markt, nu nog de kern van de Poperingse leefgemeenschap, te vinden is in de directe omgeving van die Romeinse weg of op de plaats waar die weg de Vleterbeek dwarste. Op de Grote Markt werden en worden tot op vandaag alle grote culturele manifestaties en handelsactiviteiten georganiseerd.
Ook hier (maar let vooral op de voorwaardelijke wijze waarin de volgende zinnen zijn opgesteld!) zou eventueel de plaats gesitueerd kunnen worden waar een Frankische familie zich vestigde in 431. Ze vonden of bouwden wellicht een villa of landgoed met enkele hutten errond. Wellicht behoorde dit landgoed toe aan de familie Poppe of Pupurn, vandaar de naam Poperinge, die volgens bepaalde hypothesen ‘de woonst van Pupurn’ zou betekenen.
Bepaalde etymologen menen echter dat de naam ‘Pupurn’ een Keltische naam is, die later misschien werd gedragen door een Germaan. Wie weet?
